[Skipper]

[doradora]

no tak, napisałam skrótowo,
moja waga na samego kota też nie zareaguje, potrzebne jej wcześniejsze "przeciążenie"
stawiam kota na wadze, przydeptuję wagę nogą, aż się włączy i odsuwam się od wagi, wtedy zważy
niby mam zakres od 5 kg, ale Żaba też się sama waży, pomimo tego, że ma tylko 3,5 kg

[Skipper]

No to ja mam jakąś wagę (łazienkową) dziwaczną, bo pomimo zakresu od 2 kg, jak robiłam tak jak Ty tj. sama stawałam żeby odpalić a potem sadzałam Tośka, to NIC nie pokazywała (pusty wyświetlacz) i za jakiś czas się wyłączała (pomimo że Tosiek na niej się kręcił).

No ale wielkich oczekiwań co do wagi made in P.R.C. chyba mieć nie można (pomimo oznakowania CE)

[IzabelaW]

Ja też ważę kota na wadze łazienkowej, ale nawet nie wiem, czy złapałaby masę samej Miziuli, bo zawsze ważyłam ją na zasadzie różnicy (nas obu i mnie samej)

A wracając do relacji kocich, to właściwie dobrze się wszystko składa - Skipper przyjaźni się z Rico, a Tosiek z Marlenką i nikt nie jest pokrzywdzony, bo każdy ma swojego przyjaciela

[doradora]

IzabelaW, coś w tym jest
kiedyś czytałam wywiad z Izabellą Łukomską–Pyżalską, która za chciała mieć 4 dzieci, ale za 4 razem uradziła bliźniaki, więc musiała "dorobić" szóste, tak aby każde miało swoją bratnią duszę

[yoashya]

Ha, chyba to prawda, co piszecie. Skoro Fiołek z Xenią są u mnie parą to Tosi przydałby się przyjaciel , heheh ????
U nas jak nastała Tosia postaraliśmy się o Fiołka specjalnie dla niej. Potem mnie wzięło na Xeniushkę i bałam się, że zaburzę równowagę. Owszem, wszystko się pomieszało, bo Fiołek z Tosią zaczęli "drzeć koty" (po 4 latach spokoju) a Xenia jest ulubienicą i kocura i starszej kotki. Fiołek uznał, że Xenia była prezentem dla niego. W takim razie co dalej ? :p :p ;p

A tutaj dygresja o niespodziewanej relacji zwierzęco-zwierzęco-ludzkiej: Fiołek to maruda, ostatnio coraz mniej cierpliwy przy zabiegach pielęgnacyjnych. Dwa dni temu wyczesywałam go przy akompaniamencie jego niezadowolonych pomruków. Potem po wyczesaniu pozostałej dwójki złapałam go ponownie na szczotkowanie ząbków. Wkurzony by ł tak bardzo, że zaczął na mnie syczeć i wydawać groźne okrzyki. Został skarcony, co jednak odniosło odwrotny skutek. Wówczas.....Tosia przybiegła, skoczyła na niego i mu przywaliła jakby przywołując go do porządku. (Kocur był trzymany na kolanach a ona odbiła się od podłogi i na nim wylądowała z pazurami.)
Moje zdumienie odjęło mi mowę. Wczoraj kocur przy myciu ząbków już tylko lekko pomrukiwał, był o niebo bardziej spokojny.
Co do Tosi to wszelkie zabiegi z szorowaniem ząbków włącznie znosi absolutnie wzorowo, do obcinania pazurków wyciąga łapki, daje się wyczesać rozciągając się z lubością, można jej grzebać wszędzie oprócz podogonia. Pewnie dlatego nie mogła strawić nieodpowiedniego zachowania Fiołka i przyszła mi z pomocą. Tosia jest najbardziej pro-ludzka w stadzie, zakochana w człowiekach, miziasta ( a nie była taka ze dwa lata, zanim jej się tak zrobiło).
Martwi tylko pogorszenie się ich stosunków.....

[doradora]

[Skipper]

[Saga]

Łeee, to już koniec Marlenkowych opowieści szkoooda, takie były fajne ale może jeszcze kiedyś jakiegoś kota przygarniesz

Ciekawa ta rura, hm...

[yoashya]

Hmmmm, fajnie. Troszkę szkoda, ale skoro to aż tak fajny domek, to świetnie :)
Napisz o Fiszce, jaka jest, pasują do siebie wizualnie?

I zdawaj relacje co jakiś czas, please !

[Skipper]

[Saga]

[Basiek]

Skipper, jako matka chrzestna Marlenki, gratuluję znalezienia dziewczynce takiego fajnego domku . To, że Marlenka trochę furczy, no cóż, miała dobrych nauczycieli. Dziękuję za filmik, chociaż czuję lekki niedosyt.
Mam nadzieję, że ten wątek nie "umrze" i od czasu do czasu znajdziemy dobre informacje o dalszych przygodach Marlenki

[yoashya]

Marlence dostała się śliczna koleżanka-maść f 02 62, czyli tak jak moja Toś.
Widać , że są w niemal jednym wieku, dogadają się z pewnością w mig i możliwe, że bardzo mocno zaprzyjaźnią, toż to kocięta !
Ciekawe, czy Marlenka zostanie przemianowana ?
Może jej wątek założy tu na forum jej nowa właścicielka ?

Ja do dziś ogromnie żałuję, że gdy przygarnęłam 20 lat temu małą koteczkę z dworu na DT, a miałam wtedy 10 letnią psinę, która nie znosiła kotów a w ciągu kilku tygodni zaczęły się bawić-zamiast ogłaszać kociaka, poddałam się presji rodziców i zawiozłam ją do schroniska.... Też nazwałam ją Tosia, jak moją obecną Tosię (ku pamięci po niej) a maść miała taką jak Marlenka, tzn szarą bardziej ale z bielą na pysiu i brzusiu.

[Arora]

Skipper,
uratowałaś Marlence życie, a teraz znalazłaś jej wspaniały dom, gdzie zapewne będzie bardzo szczęsliwa i będzie miała cudowne życie. Jesteś wielka Również mam nadzieję, że nowi Właściciele zagoszczą na forum i będziemy wszyscy mogli śledzić i podglądać dalsze losy Marlenki, naszej małej, cudownej bohaterki, bo przecież wszyscy ją mocno pokochaliśmy i przez ten krótki czas mocno zżyliśmy się z nią