[dagnes]

[Terhie]

Ech... Przeczytałam większość tamtego wątku. Podłamana mogę wrócić do pracy... Wiem, że nie odżywiam się zdrowo, ale niestety ostatnio czego się nie tknę, to mi szkodzi. Oprócz cukru! Muszę coś z tym zrobić, ale... jak każdy uzależniony mam swoje całkiem racjonalne wyjaśnienia, dlaczego właśnie ja potrzebuję cukru

Jedyne, na co mnie stać, to zamieniłam już dawno biały na trzcinowy nierafinowany i miodek... Pomijając batoniki, napoje i inne takie.

[Tufitka]

Cukier też uzależnia, takie coś w głowie ssie, że trzeba zjeść, koniecznie coś słodkiego, a później wyrzuty sumienia się pojawiają. Trochę mi zajęło, aby pozbyć się tego uzależnienia. Kiedyś na raz mogłam zjeść całe pudełko ptasiego mleczka, kilka tabliczek czekolad. Teraz zjem raz na jakiś czas 4 tafelki czekolady - i wystarczy. Dziwię się jak mogłam takie ilości słodyczy na raz pochłaniać.

[Terhie]

A ja się nie dziwię...

Jako dziecko miałam szlaban na słodycze. Kiedyś odkryłam w kuchni pudełko z cukrem w kostkach. Wieczorem się zakradałam do kuchni, brałam te kostki chowałam pod poduszkę. W nocy jadłam. Ojciec kiedyś szukał czegoś wieczorem i znalazł mój słodki łup.

W rodzinie krążą historie (wiecie, jak to jest, nie sposób się potem od nich uwolnić ), jak to Terhie ;-P zdarzyło się zwinąć siostrze czekoladę (prawdziwą!!!) i pożreć w nocy tak, że rano cała pościel była dowodem. Innym razem trzeba było temu łakomemu dziecku włosy przycinać, bo się w nocy skleiły misiaczkami (a nie były to haribo ). Byłyśmy kiedyś z siostrą na wakacjach u babci i ta postanowiła dać dzieciom zabronione słodycze, niech mają wakacje Poddała się przy drugim kilogramie cukierków - myślała, że zjemy do oporu i damy spokój, a nam zabrakło hamulców (choć głównie pewnie mi... zawsze miałam problem z hamulcami ).

Więc wiem, jak to jest.

[gerda]

[Sandra]

[Dieselka]

nie, nie
to koleżanka oryginalne z Chorwacji przytargała :)

[Terhie]

A propos miodku - w tym roku pierwszy raz w życiu jadłam gorzki miód. No, niezupełnie piołun, ale gorzkawy Wrzosowy to był i byłam absolutnie zaskoczona tym smakiem. Gorzki i miód? Mózg nie chciał przyjąć

[Sandra]

Wrzosowy to ekstraklasa miodowa...szlachetny smak od lekko cierpkiego do słodko-gorzkiego.
Aromat niebiański.....esencjonalny. Uwielbiam go.
Jest u mnie na pierwszym miejscu.
Tylko z polskiej pasieki, przenigdy zza wschodniej granicy...

[Dieselka]

nie no pewnie że jak się miód kupuje to swojski :D

U mnie są 3podstawowe miody: gryczany (najulubieńsiejszy), biały-wielokwiatowy i właśnie wrzosowy.

jak się uda zdobyć to jeszcze spadziowy :)

ale jak pisałam: u mnie jedzenie miodków jest tylko napadowe. Normalnie jakoś wielce nie przepadam.

Ad uzależnień to ja bym powiedziała że właśnie węglowodany mocno uzależniają. Jeżeli się słodkiego nie je wcale to nie ciągnie, jak się zacznie to masakra.

Ja np mam problem z chlebem - nie umiem po prostu bez niego żyć :( to moja wielka rozpacz, bo jak go nie jem to z automatu chudnę. ale no po prostu nie jestem w stanie z niego zrezygnować.

[Bianka 4]

Słodyczy nie lubię, no może prócz czekolady... mlecznej niestety ale nigdy nie mam jej w domu, żeby nie kusiło.
Miód zamiast cukru jak najbardziej, ale oczywiście od tych najbardziej wartościowych (gryczany, spadziowy, wrzosowy) mnie odrzuca... mój ulubiony to lawendowy, ale nie ten z domieszkami tylko oryginalny z Prowansji...
Kilka lat temu próbowałam przejść na wegetarianizm (z miłości do zwierząt) ale niestety, nie dość, że przytyłam ładne kilka kilogramów, to ewidentnie mi to nie służyło. Przyznam, że najlepiej się czuję kiedy jem wołowinę, baraninę lub kaczkę (najbardziej krwistą jak się da) i w dodatku z tłuszczykiem, a w między czasie różne rodzaje liści (różne sałaty, szpinak, botwinkę) z pomidorkiem, oliwą z oliwek i sokiem z cytryny. Wtedy czuję się najedzona, a waga powolutku ale systematycznie spada.
Chleb i wszystkie inne węglowodany mogą dla mnie nie istnieć. Od czasu do czasu mam ochotę na kaszę gryczaną.

[gerda]

Coś nie wymieniacie miodu lipowego - ale nie jest o niego łatwo. Ja lubię ten z lata - wielokwiatowy - wiem co mówię, bo mamy własną pasiekę. Ule stoją w 2 miejscach, jedne w pobliżu rzeki, drugie kilkanaście kilometrów na północ. Miód pobierany w tym samym czasie różni się smakiem (inne rośliny kwitną) - i mieszkam w czystym (na obecne czasy) terenie. Niestety, "baryłki" wygrywają z miodem

[Bianka 4]

Gerda, nie kuś bo zgłoszę się do Ciebie po miód

[gerda]

W sumie to zapraszam, choć nie miałam zamiaru się reklamować, bo pasieka nie jest taka duża, ale jakby ktoś przejazdem.....

[dagnes]