Jestem już jakiś czas na forum, dlatego postanowiłam żeby przedstawić moje barfujące futerko.
Oto Ori, 3,5 letni border collie z linii show
Ori jest moim wyczekanym i ukochanym psem. Kiedy jesteśmy rozdzieleni, oboje jesteśmy nieszczęśliwi i smutni (czyli jak jestem w pracy ). Kiedy jesteśmy razem, jesteśmy nierozłączni, a wszyscy znajomi i rodzina zarzucają mi że traktuję go zbyt pobłażliwie jak na psa, za dużo mu pozwalam i zupełnie niewychowawczo pozwalam na wszystko (a przecież zajmuję się amatorsko szkoleniem psów ). Zawsze powtarzam, że gdyby mi go zabrakło na dłużej, poczułabym się, jakby ktoś mi odciął dopływ tlenu z respiratora, którym oddycham, a mój TŻ w kółko mówi że jesteśmy od siebie zbyt uzależnieni.
Ori jest psem o niesamowicie pozytywnym nastawieniu do życia, co można zaobserwować nie tylko poprzez niefrasobliwe zachowanie, ale też piękny uśmiech.
Ori jest też totalnie zakręcony na punkcie aportowania piłek, kijków, frisbee, zabawek wszelkich, a nawet plastikowych butelek. Kiedy aportuje przybiera charakterystyczną pozę dla siebie: kuli uszy i stara się dopaść czym prędzej uciekający obiekt, a po złapaniu go, przybiega z zadowoleniem.
Oprócz aportowania, ja i Ori zajmujemy się także sztuczkowaniem. Nagrałam kilka filmików (proszę oglądać z dźwiękiem )
Pasjonujemy się także dyscypliną psiego sportu, jaką jest obedience, czyli psie posłuszeństwo sportowe (coś jak PT tylko wyższa liga).
Startowaliśmy parę razy, mamy parę zwycięstw, ale najważniejsze to pierwsze miejsce na podium Mistrzostw Polski Obiedience Klasy 1.
Teraz mamy przerwę zimową, trochę trenujemy, ale głównie spacerkujemy, no i czekamy na wiosnę, aby wznowić treningi zwłaszcza pływackie.
A to ja i Ori
No i to by było na tyle
Postaram się też wrzucić zdjęcia niebarfujących kotek, ale mam wszystkie na drugim kompie, który na razie stoi odłogiem. Nie umiem za to wrzucić zdjęc z telefonu na forum, a mam tam też kilka fotek kocich .
Pomogła: 18 razy Dołączyła: 29 Gru 2011 Posty: 3447
Wysłany: 2014-02-17, 19:24
Witajcie
Oboje jesteście piękni...i wcale się nie dziwię, że Ori jest tak kochany przez Ciebie.
Jak nie kochać takiego pięknego samczyka..
A charakterek ? Napisz coś o tym .
Ostatnio zmieniony przez Sandra 2014-02-26, 21:27, w całości zmieniany 1 raz
Oj ciężko mi opisać charakterek, nie robiąc elaboratu na 30 stron w Wordzie
Ma kilka typowych cech dla tej rasy. Tzn ogromna chęć towarzyszenia przewodnikowi i zrobienia absolutnie wszystkiego, czego człowiek sobie zażyczy. On wręcz na to czeka i jest nieszczęśliwy, jeśli nikt nic (a zwłaszcza ja) od niego nie chce. Nasz spacer nie wygląda jak spacer normalnej pary człowiek-pies, tzn człowiek idzie ścieżką, a pies hasa gdzieś w pobliżu i podbiega od czasu do czasu w celu zabawy czy sprawdzenia co robi człowiek. On praktycznie nie odchodzi ode mnie dalej niż 1 m i jest cały czas czujny czy aby na pewno nie chcę mu zadać jakiegoś zadania. A jak nie chcę zadać, bo chcę po prostu iść i np rozkoszować się spacerkiem, to wręcz on się domaga "róbmy coś, spacer jest nudny!" i potrafi mi zastąpić drogę, abym się zatrzymała
Zapachy w trawie, inne psy? Totalnie się nie liczą... (dodam w tym miejscu że jest to samiec niekastrowany, żeby nikt nie myślał, że on jest taki, bo po kastracji ).
Moja znajoma ma samoyeda, który nie jest aż tak absorbujący na spacerach i zawsze powtarza , że border collie to jest najgorsza dla niej rasa i dostała by na głowę, gdyby miała takiego psa
Cecha ta, jaką jest "bycie na 100% dla człowieka" (po angielsku "will to please"), jest dość typowa dla tej rasy i prawdopodobnie stąd wzięła się opinia (oprócz słynnej listy ras Stanleya Corena), że ta rasa jest najinteligentniejsza ze wszystkich.
Ja osobiście uważam, że psy te absolutnie nie są inteligentniejsze od innych, a często nawet mniej mądre niż niejedna rasa. Po prostu will to please powoduje, że człowiekowi się wydaje że pies jest w stanie spełnić każde jego życzenie i nauczyć się wszystkiego, co ten mu tylko zada - co wygląda dość znacząco przy np terrierze pełnym pasji i zadziorności, który ma ważniejsze sprawy niż spełnianie zadań człowieka. Mój Ori wręcz jest totalnie niemądry, jeśli ma coś zrobić sam, bez mojej pomocy, bez wskazówek, bez informacji ode mnie co należy zrobić. Tzn bardzo długo nie chce myśleć samodzielnie i cały czas oczekuje ode mnie jakiejś wskazówki co on ma zrobić i dopiero kiedy bardzo długo jej nie dostaje, zaczyna cokolwiek sam kombinować (zazwyczaj z marnym skutkiem i na niskim poziomie ).
Inną typową dla tej rasy cechą są wszelkiego rodzaju "przyczajki", powolne podchodzenie do danego obiektu, okrążanie go, skupianie wzroku (tzw "border collie's eye). I mój pies, mimo że jest z linii wystawowych, w dodatku nie ma na co dzień nic wspólnego z owcami, również on prezentuje te zachowania, które, zwłaszcza w sporcie, są bardzo męczące i trzeba z nimi walczyć, natomiast bardzo przydatne przy pasieniu owiec. Cechy te bardzo głęboko siedzą w tej rasie, nawet najbardziej wystawowych liniach i jeśli ktoś chce sobie kupić bordera, musi brać pod uwagę te zachowania, które mogą się skupić np na dzieciach, zwierzętach domowych (zaganianie kota ), czy nieporadnych ludziach (ludzie starsi, wolno się poruszający).
Cechą, którą ma Ori, a występuje ona nieczęsto w rasie, jest duża pewność siebie, otwartość do ludzi (będę ćwiczył z każdym, kto mi coś karze zrobić) i brak reakcji lękowej na burze, strzały, petardy. Ogólnie charakter dość dominujący, otwarty, pewny siebie. Większość psów tej rasy (zwłaszcza suki), są strasznie nerwowe, z byle powodu zabierają się do gryzienia (ale oczywiście nie takiego na poważnie, tylko straszenie, kłapanie, niegroźne kąśnięcia, ale potrafią przestraszyć). Jest też duża reakcja lękowa na dźwięki (rasa ogólnie jest bardzo wrażliwa na dźwięki, ze względu na to że pracując wiele metrów od człowieka, czasem nawet ponad kilometr, musiał słyszeć jego gwizdy, wydające konkretne zadania co zrobić ze stadem - stąd taka wrażliwość słuchowa).
Mi akurat się trafił świetny egzemplarz, jakimś cudem udało mi się też przeprowadzić dość dobrze socjalizację i stąd być może taka otwartość i brak lęku przed czymkolwiek i kimkolwiek. Do tego mocno ujawniający się "will to please" i mamy psa idealnego, oczywiście jeśli ktoś szuka psa do szkolenia, częstego wykonywania wspólnych zadań i nudzą go spacery, na których pies zajmuje się swoimi sprawami, a człowiek swoimi
Jeszcze kilka zdjęć ze szczenięctwa
Taki byłem malutki
Barfuje od: 3,5 roku
Udział BARFa: 90-100%
Dołączyła: 02 Sty 2014 Posty: 425 Skąd: Łuków/Warszawa
Wysłany: 2014-02-18, 10:20
uwielbiam red merle ja też mam merlaczka, ale niebieskiego i mudika, nie bc
_________________ "ludzie, którzy patrzą na relację z psem przez pryzmat siły, i tak zobaczą tylko to, co chcą. szkolenie to nie pole bitwy. po prostu ucz swojego psa"
Ooo to trochę pokrewna rasa
Słyszałam że mudiki są strasznie szczekliwe, to prawda?
Ja jak kupowałam psa, to szukałam miotu w którym urodzą się szczenięta red merle i zaznaczyłam hodowczyni jeszcze przed porodem, że jeśli się urodzi tylko jeden merlak, to go rezerwuję. No i tak się stało: mamusia urodziła 5 szczeniąt, 4 czarno-biało i 1 red merle. To był mój Ori
Barfuje od: 3,5 roku
Udział BARFa: 90-100%
Dołączyła: 02 Sty 2014 Posty: 425 Skąd: Łuków/Warszawa
Wysłany: 2014-02-18, 19:54
tak, to prawda, ale da się żyć
_________________ "ludzie, którzy patrzą na relację z psem przez pryzmat siły, i tak zobaczą tylko to, co chcą. szkolenie to nie pole bitwy. po prostu ucz swojego psa"
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Nie możesz ściągać załączników na tym forum
). Kiedy jesteśmy razem, jesteśmy nierozłączni, a wszyscy znajomi i rodzina zarzucają mi że traktuję go zbyt pobłażliwie jak na psa, za dużo mu pozwalam i zupełnie niewychowawczo pozwalam na wszystko (a przecież zajmuję się amatorsko szkoleniem psów 
). Zawsze powtarzam, że gdyby mi go zabrakło na dłużej, poczułabym się, jakby ktoś mi odciął dopływ tlenu z respiratora, którym oddycham, a mój TŻ w kółko mówi że jesteśmy od siebie zbyt uzależnieni.
)
.
).
ja też mam merlaczka, ale niebieskiego i mudika, nie bc 
