[monten]

Na razie nie barfujemy, tylko czytamy i myślimy. Ale już dłuższą chwilę, więc pewnie niedługo pojawi się jakieś działanie. Kociaki właśnie wyszły z domu, zostali tylko stali mieszkańcy, więc jeśli nie teraz, to kiedy? Myślę, żeby zacząć skromnie: od jednego posiłku w formie mięska z FC. Pierwszy krok już zaplanowany - to oczywiście zakup maszynki. Do zamrażania wymyśliliśmy sobie... pojemniczki na mocz do analizy (co prawda piszecie, że najlepiej w szklane pojemniki do zamrażania, ale skąd je wziąć, u licha). Jedną szufladę zamrażalnika przeznaczy się na mieszanki: trzeba będzie sprawdzić, ile tam wejdzie sztuk, spróbować jakoś oszacować ciężar mięska, pewnie ściągnąć jakiś kalkulator barfowy, żeby z pomocą liczydła zaplanować posiłki dla każdego kociastego (a rozrzut potrzeb mamy spory: 6,5 kg kastrat - btw. byłoby super jakby ważył tak z 0,5 kg mniej, dwie 3,5 kg kotki i jedna kotka in spe - obecnie 4,5-miesięczne kociątko). Dzięki temu dowiemy się, jak często przyjdzie nam zmagać się z mięsną materią i czy to w ogóle realne.
Potem pozostanie tylko zakup FC, no i wyjedzenie zawartości szuflady, którą ma zająć kocie żarcie. A potem A, no jeszcze kastrata trzeba przekonać, że nie tylko sztuczne nadaje się do jedzenia – ale to już chyba w trakcie.

[ Komentarz dodany przez: dagnes: 2014-01-27, 22:21 ]
Dyskusja o pojemniczkach do mrożenia powędrowała do tematu o mrożeniu:
http://www.barfnyswiat.or...5&p=55189#55189

[Tufitka]

Cześć, cieszymy się, że kolejni przyłączają się do nas, przestawcie swoje futra, zdjęcia też mile widziane jak i ich historie.

[Sandra]

Ja równie serdecznie witam , a na szczegółowe dyskusje zapraszam do tematycznych wątków
Oczywiście niecierpliwie czekamy na przedstawienie Stada po starszeństwie badź jak kto woli

[monten]

Zatem o stadzie - po starszeństwie, a jakże

1. Rascal - kastrat rasy snowshoe - dokładnie w Dzień Kota skończy 4 lata. Chodząca poczciwość, aczkolwiek mocno humorzasta. Często się obraża i szalenie ceni sobie własny święty spokój. Kocięta w domu to dla niego większy dopust Boży niż dżuma z cholerą razem wzięte. Podejrzewam, że zachęcenie go do BARF-a będzie dla nas największym wyzwaniem: nie identyfikuje jako jadalne niczego co nie jest kocim żarciem i w dodatku najbardziej ceni sobie chrupy.

2. Usza - kotka hodowlana nr 1, orientalna krótkowłosa czekoladka. Ma dwa oblicza: z jednej strony silna i dominująca osobowość, z drugiej wspaniała matka: niezwykle troskliwa, acz ciut neurotyczna, która "odkleja" się od kociąt praktycznie dopiero w momencie, kiedy te wychodzą z domu (a trzymamy je długo, bo około 4 miesięcy). Totalny mięsożerca, co w perspektywie BARF-a bardzo nas cieszy - w wyprawce z macierzystej hodowli miała nie puszki, tylko kilka surowych szyjek z kurczaka. Uwielbia je zresztą chrupać do tej pory i bardzo żałuję, że są tak trudno dostępne. Jeśli ktoś wie, gdzie w Wawie są bądź choćby bywają, bardzo proszę o sygnał.

3. Hanka - kotka hodowlana nr 2, cynamonowa dziko umaszczona (oczywiście także OSH). Jej wprowadzenie do naszego stada trwało... ponad rok, gdyż Usza, delikatnie mówiąc, średnio ją polubiła. Kiedy po 8 miesiącach jej pobytu doszło do tego, że każde spotkanie obu dziewczyn kończyło się otwartą walką, za radą behawiorystki zaczęliśmy je całkowicie izolować - tak, żeby nawet się nie widywały. Nie było to proste, bo nie wystarczyło zamknąć Hanki w jednym pomieszczeniu, pracowaliśmy też nad tym, żeby pewnie i bezpiecznie czuła się w całym mieszkaniu. Każda zamiana pokojów wymagała "śluzowania" kotek: jedna do jednej łazienki, druga do drugiej, potem ta, która akurat miała być zamknięta wędrowała do swojego pokoju, a potem wypuszczaliśmy tę drugą. I cała ta gimnastyka wielokrotnie w ciągu dnia oraz raz nad ranem. Po pięciu miesiącach postanowiłam wpuścić Uszę do pokoju Hanki i zobaczyć, co się wydarzy. Ta weszła i... położyła się na łóżku metr od niej. Od tej pory trwa stan kruchej równowagi: żadna tam przyjaźń, raczej koegzystencja ze schodzeniem sobie z drogi. Hania natomiast wyraźnie wzmocniła się psychicznie: nie tylko nie ucieka, ale potrafi nawet pogonić Uszę.
Mięsko Hanka je chętnie acz nie z taką pasją jak druga nasza kotka.

4. Brownie - najmłodsza członkini stada, 4-miesięczna córka Uszy (czekoladowa dziko umaszczona OSH). Najspokojniejszy kociak z miotu i wcielenie słodyczy. Jak mało który kot uważa, że najwłaściwszym sposobem poruszania się jest bycie noszoną na rękach przez dwunożnych. Bardzo lubi spać pod naszą kołdrą - z niecierpliwością czekamy aż trochę podrośnie i zwiększy się jej "powierzchnia grzejna". Temperament malucha wychodzi z niej o 4:30 rano - regularnie urządza sobie wtedy na naszym łóżku zapasy z mamą lub ciotką Hanką.

Fotki starszej trójki można obejrzeć tu: Nasze koty (klikając w Więcej informacji). Brownie nie ma jeszcze swojej podstrony - jej zdjęcia dostępne są w galerii naszego miotu Brave na stronie Kocięta.

[Lusia]

Wyczytałam, że ojcem Waszego Borysa był Cekin - ojciec moich kotów i jedyny mąż Luśki. . Jaki świat mały.

[Tufitka]

[monten]

[monten]

Ustawiłam miasto. Pod Halę Mirowską trzeba będzie się wybrać - ja wprawdzie po tego typu zakupy jeżdżę na Szembeka, ale szyjek tam dotąd nie namierzyłam.

[ Komentarz dodany przez: Sandra: 2014-01-28, 11:05 ]
Tutaj masz pełny service gdzie kupić ?
http://www.barfnyswiat.org/viewtopic.php?t=478

[małga]

Odkryłam właśnie Was na forum i z racji wielkiej orienciej miłości przyszliśmy się przywitać my też z mokotowa więc jakby jakieś zamówienia suplementów to chętnie razem (teraz akurat mam) ale gdybyś brała czegoś więcej i szukała kogoś do podziału to pisz