Z przyjemnością przedstawiam nasze kochane dwa Maine Coony: Ashe (kremowa kotka) i Rekin (niebieski kocur). Są prze kochane i jeśli ktoś nie wie jakiego kota/psa sobie sprawić to polecam MCO Są towarzyskie, zawsze tam gdzie ludzie, aportują, nie są mściwe, uwielbiają pieszczoty, zero agresji, mruczą nawet przy obcinaniu pazurów, a jedyne o co się biją to kto ma siedzieć u mnie na kolanach. Mieszkają z nami w domu nie puszczamy ich na podwórko jedynie taras jest do ich dyspozycji, ale mają swój drapak mojej wielkości nazywamy go wybiegiem dla tygrysów i ogólnie myślę, że rozpieszczone są na maksa.
Pierwszy był Rekin trafił do nas w wieku 4 miesięcy w lipcu 2013 rok później zdecydowaliśmy się wziąć z tej samej hodowli Ashe trafiła do nas w kwietniu 2014 w wieku 3 miesięcy (mają wspólnego ojca). Nie mieliśmy żadnych problemów z aklimatyzacją, Ashe od razu poznała swojego, do tej pory przyłapuje ją jak ssie mu brzuch :D Są nierozłączni śpią razem, bawią się, nawet jedzą z tej samej miski na zmianę, pomimo, że obok stoi druga... oj dużo mogłabym pisać.
Dlaczego tu trafiliśmy...
Oba kotki są wysterylizowane/wykastrowane. Niestety po zabiegu mi się roztyły (+2,5kg każdy... meduzy na brzuchu). Jedzą tylko suchą karmę RC maine coon adult i zdecydowanie im to nie służy najchętniej od misek by nie odchodziły, próbowaliśmy dawać im karmy "steril" ale mają bardzo małe groszki więc koty połykają jak leci w całości i rzygają. Byłam u weterynarza ale jedyne co mi polecił to ograniczać karmę dzięki czemu koty mi jęczą jak najęte, że chcą więcej a serce się kraja ;) Myślę, że BARF będzie dobrym rozwiązaniem, ale nie wiem jak się za to zabrać więc wczytuje się w forum.
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Nie możesz ściągać załączników na tym forum
Są towarzyskie, zawsze tam gdzie ludzie, aportują, nie są mściwe, uwielbiają pieszczoty, zero agresji, mruczą nawet przy obcinaniu pazurów, a jedyne o co się biją to kto ma siedzieć u mnie na kolanach. Mieszkają z nami w domu nie puszczamy ich na podwórko jedynie taras jest do ich dyspozycji, ale mają swój drapak mojej wielkości nazywamy go wybiegiem dla tygrysów 
i ogólnie myślę, że rozpieszczone są na maksa.
Witamy 
