[motyleqq]

przykro się to wszystko czyta. w takich rozmyślaniach można dojść do tego, że należy się zabić, by nie krzywdzić nikogo. zawsze ktoś, gdzieś cierpi. zwierzęta, albo dzieci w Chinach. nie należy kupować niczego.
większość roślin na tej planecie, hodowanych jest dla zwierząt, które potem lądują na stole. zabijanie ich, to również zabijanie tych podczas żniw. to, można powiedzieć, podwójne zło. czy ci, którzy nie mają nic przeciwko zjadaniu zwierząt, nie zjadają też tych roślin? czyżbyśmy dochodzili do potrójnego zła? zwierzęta+ich posiłek+warzywka do mięsa. to wszystko ląduje na talerzu wszystkożercy. trzykrotne zabicie.
lasy również wycina się głównie pod uprawy, których zbiory przeznaczane są na paszę dla zwierząt. dla nas zostaje niewielka część. ogromna ilość ludzi mogłaby zostać tym wyżywiona, gdyby nie tak ekstremalna przemysłowa hodowla. mięsa dziś jest produkowane o dużo za dużo dla ludzkich potrzeb, wiele jedzenia się wyrzuca.
czy króliki ginące podczas żniw spędzają swoje życie w cierpieniu i wykorzystaniu?
czemu najpierw piszecie, że zabijanie zwierząt dla jedzenia jest ok, gdy chodzi o zjadanie ich, a potem, gdy idzie o zjadanie roślin i zabijanie zwierząt w trakcie ich zbiorów, to wtedy to samo zabijanie staje się złe?

Jadis, takie słowa

Cytat:

podobno wegetarianie kochają wszystkie stworzonka ;) wiec teoretycznie powinni...

są bardzo nieprzyjemne. zbędny sarkazm.

weganizm polega na możliwym dla konkretnej osoby minimalizowaniu szkód. kiedyś mam nadzieję żyć w świecie, który opisała dagnes: produkcja żywności wyłącznie własna. to jest teraz dla mnie nieosiągalne, ale to nie znaczy, że upoważnia mnie to do dokładania się do cierpienia zwierząt. a tym jest przemysłowa ich hodowla. i jest to znacznie gorsze, niż śmierć małych ssaków przy żniwach, bo one miały chociaż szansę na życie w zgodzie ze swoją naturą. tymczasem hodowlane zwierzęta, nawet na eko farmach, wcale nie żyją sielankowo.

a co do butów, to w ogóle śmiech na sali i brak znajomości tematu. nie mam w swojej szafie nic pochodzącego od zwierząt, poza starym, nie używanym już swetrem. ma on 10 lat. można mieć piękne buty bez obdzierania kogoś ze skóry...

edit:
ciekawi mnie też to, że nikt nie uznał za hipokryzję tego, że karmię barfem swoje zwierzęta, ale już to, że jem rośliny, jest hipokryzją

jeszcze raz edit:
co do zabijania owadów, pająków. praktycznie mi się to nie zdarza. nigdy w życiu nie zabiłam biedronki. pająka kilka razy owszem. generalnie wszystko wynoszę na dwór. nie depczę ślimaków(chyba, że nie zauważę).
raz zgniotłam żabę w drzwiach. głupio się przyznać, ale kilka dni było mi smutno i miałam wyrzuty sumienia, że nie zauważyłam jej wychodząc.
boję się żab, a mimo to, gdy jedna skakała mi po chałupie, po prostu złapałam ją w słoik i dałam na dwór.
byłam jedyną osobą w domu zdolną wynieść mysz zabitą przez jedną z naszych kotek.

jest tylko jedno stworzenie na tym świecie, które zabijam bez mrugnięcia okiem: kleszcze, gdy zdejmuje je z psów.
nawet z komarami różnie to u mnie bywa... zdarza się że na wpół śpiąca jakiegoś zabiję, ale generalnie staram się tego unikać.

[Tufitka]

Pozostaje energia kosmiczna nikt się jej nie czepia (na razie)

[Tilia]

[_Jadis_]

[motyleqq]

[Iowa]

motyleqq, dla mnie hipokryzją jest zmuszanie kota czy psa do szkodliwej dla niego diety bezmięsnej w imię niezabijania innych zwierząt. To, co robią wegetarianie czy weganie karmiący mięsem, to jest całkowicie normalne i zdroworozsądkowe podejście.

[_Jadis_]

Odniosząc się do pozostałych informacji na , które mam coś jeszcze do powiedzenia ( to nie konkurs kto ma ostatnie slowo... jeśli nie mam już na jakiś temat nic wiecej do powiedzenia to ani nie znaczy, ze przyznaje ci racje ani, ze skonczyly mi sie argumenty. po prostu co mialam do powiedzenia to juz powiedzialam.)

[motyleqq]

[_Jadis_]

[motyleqq]

rozumiem o co Ci chodzi, ale uważam to za generalizowanie, które nie jest fajną rzeczą. nie lubię takiego oceniania ludzi przez pryzmat czegoś tam. jeśli ktoś uważa że tylko zabijanie ssaków jest złe, a pozostałych zwierząt nie, to może i jest jakaś niespójność w takim myśleniu, ale nie sądzę, by w związku z tym można pisać że 'wegetarianie są tacy, a powinni być tacy'. nic nie powinni. to wszystko kwestia własnych przemyśleń i decyzji.
to, że ktoś będąc wege nie myśli o owadach, czy małych ssakach ginących przy produkcji roślin, nie sprawia, że jest jakiś 'gorszy'. nawet nie myśląc o tym i tak na jego talerzu znajduje się finalnie mniej śmierci, niż na talerzu osoby jedzącej wszystko(świadomie czy też nie)

[Freya]

[Tufitka]

[Tufitka]

[motyleqq]

[Maciejka]

Przypomniała mi się historyjka wyczytana w książce, bodajże o ostatnim cesarzu Chin.
Cesarzowa spacerując po ogrodzie starała się nie nastąpić na żadną mrówkę czy inne stworzonko, po czym wracała i prała po pysku służące za jakieś zaniedbania .
Trzeba się pogodzić ze smutnym faktem, że nie jesteśmy bezcielesnymi aniołami (a może powinnam mówić tylko za siebie ?) i nie przejdziemy przez życie nie zadając innym stworzeniom bólu i cierpienia, choćby bezwiednie. Jeżeli tylko będziemy żyć świadomie, myśleć i starać się minimalizować krzywdy wyrządzane innym to już będzie sukces.
Ale do tego przekonania dochodzi się z czasem (żeby nie powiedzieć: z wiekiem ).
Młodość charakteryzuje się bardziej czarno-białym widzeniem świata i idealizmem.
Dlatego młoda osoba o skrajnie idealistycznych poglądach mnie nie szokuje, natomiast ktoś w średnim wieku już tak. Naiwnie zakładam, że człowiek z wiekiem powinien się rozwijać i dostrzegać coraz więcej w otaczającej go rzeczywistości.
To tyle, tytułem podsumowania tej zażartej dyskusji.