Barfuje od: dopiero co
Wiek: 35 Dołączyła: 24 Sty 2012 Posty: 52 Skąd: Warszawa
Wysłany: 2012-01-24, 00:15 Socia-Psocia, tymczasy, 6 szczurków i ja - WITAMY :)
hey
postanowiłam się tutaj zarejestrować, ponieważ moja Socia odmawia jakiegokolwiek jedzenia niż surowizny. suche ble, mokre ble, ale surowe cacy i to baaaardzo ;)
Socia jest obecnie leczona na zapalenie jelit. Była potwornie wychudzona, ponieważ odmawiała wszystkiego [dawałam jej na początku serca+żołądki, bo nic innego nie chciała, potem niby ją przestawiłam na suche+mokre, ale to tylko do jej zachorowania], aż w końcu przypomniałam sobie, ze przecież jadła surowe, to spróbuję znowu. i tak, Socia rzuciła się na surową [przemrożoną] wołowinę z impetem.
minęły 3 dni, a ona wreszcie zaczyna przypominać kota, a nie szkielet
nic nie wiem na razie na temat BARFu, ale postanowiłam się dowiedzieć ;)
w końcu zrobiłabym wszystko dla niej ;)
--
Oprócz Soci-Psoci, która została u mnie z dt na ds z Fundacji JoKot, w której działam, jest u mnie jeszcze 6 szczurów oraz aktualnie jeden koci tymczas [który za to W OGÓLE surowizny nie chce jeść przez co szczury są zadowolone, bo ciągle im się coś dostaje po trochu ;) ]
Ja mam 23 lata, studiuje stosunki międzynarodowe i od ponad roku jestem DT dla szczurów, a dla kotów od zeszłego czerwca.
Witaj na forum. Szczury są niezwykłe, miałam w swoim życiu trzy - Edek, która była dziewczyną, była cudowna i niesamowita, chodziłam z nią na spacery, biegała luźno, a jak odchodziła trochę za daleko, to wystarczyło klasnąć w dłonie, a ona szybko przybiegała, wdrapywała się na ramię i dawała całusa, żeby uspokoić, że wszystko gra. Do tej pory nie wiem jak to się stało, że się tego nauczyła. Bardzo przeżyłam śmierć Edka. Po jakimś czasie pojawiła się Serafina, która też była niezła, ale miała zdecydowanie inny charakter i tu już nie było całusów. Moją przygodę ze szczurami zakończył Skwarek, który był cholerykiem i szczerze mnie nie znosił Zatem przytrafiły mi się dosyć skrajne szczurze charaktery i zachowania, co jeszcze bardziej skłania mnie ku postrzeganiu całego gatunku jako stworzenia niezwykłe.
_________________ Mam kota na gorącym dachu mojej głowy...
Barfuje od: dopiero co
Wiek: 35 Dołączyła: 24 Sty 2012 Posty: 52 Skąd: Warszawa
Wysłany: 2012-01-24, 16:18
hipoteza, zachęcam do adopcji szczurasów :)
tyle, że tym razem conajmniej dwóch. szczury są silnie stadne i nie wolno ich trzymać pojedynczo :).
ja mam 6 szczurów. każdy jest zupełnie inny :) i to w nich uwielbiam. mam i miziaki, agresora hormonalna, i pana niedotykalskiego i darcio-mordę ;) :P
a najcudowniejsza z nich wszystkich jest moja dorosła kastratka, która nie dosć, że jest extremalnie proludzka, to kocha swoje stado ponad wszystko i broni samców przed kotami
No niestety wtedy gdy miałam szczury nawet nie wpadłam na to, że powinno być ich więcej niż jeden i były skazane tylko na mnie. A teraz gdy już jestem dużą dziewczynką, a internet pełen przydatnych informacji stoi przede mną otworem wielbię mego kota miłością wielką i ani myślę o innych gatunkach zwierząt, ale szczury darzę wielkim sentymentem. Nawet dowiedziałam się ostatnio, że są w Polsce hodowle szczurów rasowych, co cieszy, choć jest parę kwestii, które budzą moje wątpliwości... ale to nie temat na wątek powitalny.
Serdecznie zachęcam do podzielenia się fotkami Twoich podopiecznych. A może zechciałabyś założyć wątek o swoich szczurach w Hyde Parku? Wrzuciłabyś trochę zdjęć, trochę informacji o szczurach w ogóle, a o Twoich w szczególności. Co myślisz?
_________________ Mam kota na gorącym dachu mojej głowy...
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Nie możesz ściągać załączników na tym forum
przez co szczury są zadowolone, bo ciągle im się coś dostaje po trochu ;) ]
Ależ witamy serdecznie! Znamy się już ze szczurzych dyskusji i z miau. Kojarzysz? 
....tez z Warszawy,
Zatem przytrafiły mi się dosyć skrajne szczurze charaktery i zachowania, co jeszcze bardziej skłania mnie ku postrzeganiu całego gatunku jako stworzenia niezwykłe.