[Nordstjerna]

To ja też dołączę do powitań, chociaż pisanie o sobie nigdy nie było moją mocną stroną.

Świadomie zakoceni (jako dorośli ludzie, którzy przyjęli kota pod swój dach) jesteśmy od 1995 roku, kiedy w naszym domu zamieszkało dwóch chłopaków - jeden znaleziony ze zmiażdżonymi łapkami, a niedługo potem drugi, adoptowany do towarzystwa pierwszemu.
Mięso w kociej diecie w naszym domu było oczywistością, mimo że już wtedy wchodziła agresywna reklama marketowych karm. Pierwszego kota musieliśmy zresztą nauczyć jeść mięso, bo ktoś przed nami nauczył go jeść wyłącznie puszki. Nikt wtedy nie słyszał o żadnych suplementach, jedynie w sklepach zoologicznych dostępne były witaminy dla zwierząt (głownie pod kątem psów). Przez całe lata nasze koty (potem już w liczbie czterech) jadły sporo mięsa i miały stały dostęp do suchej karmy, wówczas najlepszej jakości, z dużym udziałem mięsa (co potwierdzała znajoma osoba, która była na linii produkcyjnej i widziała surowiec) - celowo nie będę wymieniała producenta. Problemy zdrowotne zaczęły się, kiedy cichaczem zmienił się producent, a z nim skład karmy, za to wzrosła jej atrakcyjność, więc koty zjadały jej więcej.

Najstarszy kot odszedł na nerki - prawdopodobnie jego nerki były zniszczone od zawsze, jednak póki jadł karmę dobrej jakości plus sporo mięsa, jego organizm dawał sobie jakoś radę - zmiana spowodowała błyskawiczną degradację osłabionego organu.

Po śmierci Kota P., spanikowani, daliśmy się przekonać wetce, jaką straszną krzywdę robiliśmy przez lata naszym kotom, dając im mięso - przecież mięso jest kategorycznie zakazane, bo to ono jest odpowiedzialne za uszkodzenia nerek. Nasze koty (wg. wetki) są już w takim wieku, że powinny jeść karmy dla seniorów - najmłodszy "senior" miał wtedy 6 lat! Opinia taka w dodatku w dużym stopniu była potwierdzana na forach dla kociarzy, które wtedy właśnie zaczęliśmy czytać.
Uwierzyliśmy, mięso dostało wilczy bilet ... i po czterech miesiącach takiego "prawidłowego i oświeconego odżywiania" odszedł na dość tajemniczą chorobę nasz kolejny kot, a dwa pozostałe mocno się roztyły i też podupadły na zdrowiu.

W tym momencie przyszło otrzeźwienie i z dnia na dzień wróciliśmy do starych metod.
Na forach nie należało się przyznawać do karmienia mięsem, bo groziło to linczem. Co prawda gdzieniegdzie nieśmiało przewijały się informacje o BARFie, ale tak naprawdę nikt nie wiedział, jak się do tego zabrać i co tak naprawdę dodawać, więc dodawaliśmy skorupki, chrząstki, jak się udało, to jakieś warzywka. I cały czas bezskutecznie szukaliśmy w miarę przyzwoitej karmy, która mogłaby uzupełnić takie żywienie i nie spowodować tycia. A w międzyczasie łapaliśmy, sterylizowaliśmy i tymczasowaliśmy bezdomniaki, skutkiem czego stan zakocenia znacznie się powiększył, w tym o pięć kociaków z problemami jelitowymi, które należało karmić bardzo starannie i na pewno nie "gotowcami".

Wreszcie dzięki dagnes pojawiły się pierwsze usystematyzowane informacje, najpierw w wątku barfowym na miau, potem dział barfowy na chatulu - i stopniowo udało się przestawić futrzaki na pełny BARF z naturalnymi suplementami.

Z kolei problemy zdrowotne naszych kotów i nieskuteczność "nowoczesnej" weterynarii skłoniły mnie do szukania metod alternatywnych, które mogłyby choć trochę pomóc w leczeniu kocich przypadłości - i tak zaczęło się moje zainteresowanie homeopatią.
Ale o tym - więcej we właściwym dziale. :)

[Sihaya]

[dagnes]

[Nordstjerna]

Ja myślę, że taki wątek jest dobrym pomysłem - jeśli już trzeba uczyć się na błędach, to lepiej na cudzych, których już się nie cofnie.

A nick - to wynik moich skandynawskich fascynacji z zupełnie innej dziedziny (Nordstjerna to North Star - Gwiazda Polarna, prawda, że brzmi podobnie w pokrewnych językach?), dawno dawno temu, jak szukałam nicka na bardzo obszerne forum, to ten był wolny bez żadnych dodatkowych cyferek i literek. I tak już zostało.

[aśka]

Witaj.

[aneta]

Witaj na forum
z wielką ciekawością poczytuję o homeopatii. Dzięki za dział

[Sihaya]

[Nordstjerna]

Dział homeo jeszcze musi troszkę poczekać, bo teraz bezpieczeństwo naszych osobistych futrzaków jest priorytetem - robimy wreszcie docelowy "płot na koty", żeby futra mogły się wygrzewać na słoneczku i polować na motylki :)

[Nordstjerna]

Bardzo długo mnie nie było, z powodów, o których nie chcę tutaj pisać.
Przepraszam wszystkich, którzy czekali na moje teksty o homeopatii (mój stosunek do tej gałęzi medycyny nie zmienił się, wręcz przeciwnie - na własnym przykładzie przekonuję się o jej nieprawdopodobnej skuteczności). Mam nadzieję, że mi wybaczycie tę długą nieobecność. :*
Na razie muszę z powrotem rozejrzeć się po forum, nie obiecuję jeszcze jakiejś szalonej aktywności, ale mam nadzieję, że w ciągu najbliższych miesięcy to się zmieni.

[shana55]