[vesela krava]

Obejzalam sobie z ciekawosci program kot z piekla rodem i zgadzam sie, ze najwiekszym problemem sa tam wlasciciele, zupelnie nieswiadomi swojego postepownia (Albo nie chca zrozumiec, ze jest zle. Mi by sie zapalila lampka, jezeli noszac kota jak dziecko bylabym caly czas gryziona ). Program jes calkiem ciekawy, bo koles nie jest takim showmanem jak Cesar Millan - nawet ja, jako totalny psi laik widze, ze jego metoda sie kupy nie trzyma i effekty sa zadne. No i chyba nie uwaza, ze posiada monopol na wiedze tajemna, tylko pomaga ludziom dzielac sie swoim doswiadczeniem. O wiele przyjemniej oglada sie takiego spokojnego czlowieka dyskutujacego z wlascicielami i rozwiazujacego problemy w przemyslany sposob niz CM prowokujacego agresje u psow, pewnie dlatego, ze to takie efektowne. I w przeciwienstwie do Cesara, Jackson chyba zawsze wychodzi z zalozenia, ze zmiany trzeba dokonac we wlascicielach, ich zachowaniu i miejscu zamieszkania a nie w zwierzeciu. Choc to pewnie wynika ze specyfiki kotow, ktorych nie da sie "tresowac" i wychowywac jak psy, mozna sie do nich co najwyzej dostosowac Podoba mi sie, jak Jackson mowi, ze kot nie jest tylko po to, zeby nas uszczesliwiac, ale trzeba przede wszystkim sie nim zajac i zapewnic mu odpowiednie warunki - to bylo w kontekscie dziewczyny ktora kocha koty, ale nie moze zniesc widoku kuwety, ktora schowala na zewnatrz. Jedna kuweta na 3 koty Troche mnie szokuje tez, ze wlasciciele niektorych "trudnych" kotow rozwazaja ich uspienie, bo drapia i gryza, podczas gdy wina wlasciciela jest tak ewidentna, ze az boli.

[Nina_Brzeg]

Kot z piekła rodem mi się bardzo podoba. Facet jest tak przyjemny w odbiorze, że aż chce się oglądać. Owszem, mówi o podstawach ale to właśnie o nich często zapominamy, koncentrując się na wyimaginowanych problemach.

[_Jadis_]

Wow zaskakujące jak dużym zainteresowaniem cieszy się program koci... Dzieki za odpowiedzi. Potwierdziłyście w pełni moje odczucia w stosunku do Jacksona co mnie uspokoilo ;)

Kochani psiarze a co powiedzie o Victorii S.? Nikt sie nigdy nie natknął na jej program?

[Evelina]

[_Jadis_]

Tak o nią chodzi.

[Sleeping]

Victoria jest bardzo kompetentną osobą. Ona z 5 lat temu też prawiła o hierarchii, ale jej poglądy (w przeciwieństwie do millana) ewoluowały, wraz ze zdobywaną przez nią wiedzą. Victoria z zawodu jest aktorką, psami początkowo zajmowała się dorywczo i całkowicie intuicyjnie. Potem zaczęła kręcić program i równocześnie zdobywać porządną wiedzę z zakresu psiego behawioryzmu. W jej programie są fajne metody rozwiązywania wielu problemów, z zaznaczeniem że każda potrzebuje czasu (Victoria nikogo nie oszukuje tak jak Cezar wmawiając, że wystarczy stać się samcem alfa i wszystkie problemy natychmiast odejdą w zapomnienie). Mi się z radami Victorii udało nawrócić pierwszego psa z totalnie agresywnego w spokojnego i zrównoważonego. Trwało to rok, ale jestem Victorii za każdą radę wdzięczna. A owego psa zepsułam metodami millanowskimi, żeby było śmieszniej.

[ciocia_mlotek]

Haha dobra, słuchajcie, ja wiem, że temat jest teraz w hyde parku, ale może pilnowalibyśmy się trochę tematu wątku?
Moze załozyć osobny watek o telewizyjnych behawiorysto-trenoro-celebrytach i ich metodach?

[_Jadis_]

Jeśli można wydzielić to chyba warto... nie od dzis wiadomo , że ,ludziom łatwiej gapić się w Tv niż sięgnąć do książek więc dobrze by było żeby było i o tym...

Wybaczcie offtop mamy chyba we krwi

[Snedronningen]

Ja osobiście uwielbiam ten filmik z CM i labem. Po prostu uwielbiam.
Zarówno Isabelle30, Sleeping oraz Ola89 wiedzą co moja suka zrobiłaby na miejscu tego laba... Do niej nawet by nie podszedł, bo ona nie broni w bliskich odległościach lecz w promieniu nawet kikludziesięciu metrów.
disel, labek nie znalzał się w czerwonej strefie, on został zwyczajnei sprowokowany do takiego a nie innego zachowania przez głupotę CM, która to głupota tak naprawdę pogłębi problem tego psa. A do tego cudowny komentarz "nie spodziewałem sie tego", szkoda, że wszyscy widzieli a on nie.
Nie życzysz nikomu takiego psa? Ja mam gorszego, z tym, że rottek a nie labek i o miękkim pysku to mogę sobie co najwyżej pomarzyć. Ale ja, ani żaden z domowników nie staje już do konfrontacji z psem, bo zwyczajnie nikt z nas nie ma szansy wyjścia z niej, juz nie mówię, że cało, ale z małymi obrażeniami.
Jego metod chciano na moim psie spróbować. Gdyby nie moja bardzo szybka reakcja i sprowadzenie psa do parteru powaleniem na glebe to mój ojciec mógłby mieć twarz w bliznach z powodu konfrontacji z pół rocznym psem. Do tej pory wszystkim takim spotkanym milanistom daję smycz z suką aby pokazali mi jak to właśnie za pomocą energii i bycia alfą da sie nad nia zapanować. Na koniec pozostaje tylko głupia mina delikwenta, bo suka jednak nie zrozumiała czyjegoś bycia "przywódcą stada". Wręcz przeciwnie. Ale to co Milanowi trzeba oddać, to fakt, że obecnie rónież zaczął się uczyć i lekko zmieniać psotępowanie z psami, pomimo, iż wciąż sadzi te swoje głupoty o stadzie i dominacji. Odcinek, który lubię najbardziej to jeden ze starszych, z rottweilerem. Długo na niego czekałam aby zobaczyć jak u tak pewnego siebie psa CM będzie rozwiazywał straszne problemy wychowawcze. To co mnie najbardziej urzekło to problam jaki, bodajże 13 letnia wlaścicielka z nim miała... pies ciągnął na smyczy.


U nas nie sprawdziło się dosypywanie do miski, mieszanie w misce, podawanie z ręki, bo dla mojej suki jedzenie w misce, jedzenie z ręki czy jedzenie zaciągniete do siebie to są zupełnei różne sytuacje i nie ma dla nich wspólnego mianownika.
Metoda ciocia_mlotek też sie nie do końca sprawdził. Suka wszystkim domownikom wyznaczyła sztywne granice do jakich mogą ewentulanie podejść. Dla wszystkich opórcz mnie to jest około 5 metrów, bliżej nie da rady. Ja mam prawo nawet przejść nad psem, ale wcześniej muszę sukę poinformować, że przechodzę. Każdy z domowników jest tez inaczej trkatowany. Ja dostaję upomnienie i możliwośc zmiany zachowania, pozostali dostają ostrzeżenie, że jeszcze krok i będzie atak.
To co u nas poskutkowało, to przejęcie przeze mnie roli bronienia jej zasobów. Idziemy w miejsce, w którym ja mam kontrolę nad tym kto się zbliża, z której strony i jak szybko i to ja przechwytuję delikwenta, zanim podejdzie. Dzięki temu suka je spokojnie.

Co do samego bronienia zasobów to nie jest wina czegokolwiek to zachowanie wchodzące w skład instynktu przetrwania i towarzyszy ono gatunkowi pies. Gdyby teraz nagle wyginęli wszyscy ludzie to neistety ale większość psów też. Dlaczego? Bo większość nei broni zasobów a co za tym idzie one długo by nie pociągnęły, bo przyszła by taka moja suka czy pies Eli czy Taz i im to zabrał i zeżarł. Tym psom natomiast nikt by nic nie zabrał.

eli, córka nie słucha upomnień, nagan i zakazów? To ich nie wydawaj. Chcesz psa szkolić klikerem, więc co Ci szkodzi aby w ten sam sposób uczyć córkę? Jak mojemu koledze sie syn rodził to przylazł do mnei i zabrał z półki wszystkie książki o wychowaniu i szkoleniu psów. Obecnie to 3 latek, któremu jak powiesz, że ma czegoś nie robić to tego nie robi, jak mówisz, że ma coś zrobić to robi i jeszcze sie cieszy z tego jak głupi do sera. Wychowanie psów i małych dzieci polega właściwie na tym samym, z tym, że z psami nie masz aż tyle czasu.

Co do samych spanieli i dzieci. No wiecie, ja się przy spanielach rodziłam i wychowałam. Jeden z nich współpracował z moim bratem - spaneil próbował się dostać do łózeczka a mój brat wydostać. Zostawienie tej dwójki przez chwile samych skutkowało tym, że spaniel spał w łózeczku pod kołderką a brat przemierzał bezkres dużego pokoju.

A na chwilę wrócę do psa Oli89. Po pierwsze bardzo się cieszę, że wam się z Brunem udało, choć trochę. Zarówno Bruno jak i Pestka mieli/mają repertuar identycznych zachowań. Ale! Powody owych zachowań są zupełnie różne. Bruno się bał, a Pestka nie lubiła. Zanim zaczniemy wyprawiać z psem jakieś niestworzone rzeczy popatrzmy trochę na niego i dajmu mu szansę przekazać nam, w czym jest problem i pomóc mu go rozwiązać.
Problem pilnowania zasobów nie dotyczy tylko ludzi, którzy mogą poczuć się zagrożeni przy takim psie. On w głównej mierze dotyczy psa i jego nerwów, ze ktoś zabierze i braku możliwości spokojnego spożycia posiłku.
Tak jak ciocia_mlotek pisze, czasami najlepszym roziwązaniem to dać psu jeść w spokoju.

disel, labek nie znalzał się w czerwonej strefie, on został zwyczajnei sprowokowany do takiego a nie innego zachowania przez głupotę CM, która to głupota tak naprawdę pogłębi problem tego psa.

[ciocia_mlotek]

[Snedronningen]

ciocia_mlotek, no nie mó mi, że on do tego kradziej jedzeniowy, bo pomyślę, że tylko u kradziei podawanei z ręki nei działa i trzeba pilnować za nich. Mojes uczydło to hipokrytka straszna, bo do niej podejść nie można ale ona stara się dopchać na kolana jak coś sie je lub zwędzić z któregoś talerza.

[ciocia_mlotek]

Oj on jest potworny złodziej. Moralność Kalego normalnie. Mi zabrać nie można ale ja kazdemu. tylko czeka aż się wzork odwróci. Znaczy teraz czeka aż się wzrok odwróci - kiedyś potrafił po prostu zabrać np dziecku kanapkę z ręki. Ale wyuczyłam bydlaka. Co prawda jak zostawione i bez komendy to nadal weźmie, ale jeśli wyraźnie nie pozwolę mu ruszyć to nie weźmie - poczeka na zaproszenie. Ale to musi być z komendą. I nic nie mogę zostawić tak luzem. Swoje skończy pójdzie cudze kraść (mimo, że najedzony)

Ja myślę, ze karmienie z ręki nie sprawdza się przede wszystkim u psów, które bardzo silnie bronią i przy bardzo nerwowych (w tym wcześniej głodzonych). Według mnie to jest sposób dobry na UCZENIE (np szczeniaka) ale nie na ODUCZANIE

[Snedronningen]

[ciocia_mlotek]

U nas ciężko stwierdzić czy nabyte czy wrodzone. Nie znam jego historii zbyt dobrze. Tak czy owak raczej nie był nigdy uczony opanowywania się w takich sytuacjach. On jest generalnie psem bardzo nerwowym, reaktywnym i łatwo spinającyum się. Z potworną agresją lękową.
Tak czy owak w tej chwili u nas, w domu pilnowanie zasobów nie jest w zasadzie problemem. Nauczyliśmy go, że my mu jedzenie dajemy a nie odbieramy. A jeśli m u zabieram to jest konkretny powód i to nie znaczy, ze zniknie na zawsze tylko np - zaraz pojawi się w bardziej stosownym miejscu
Synka staram się trzymać względnie z daleka. On czesto podaje Tazowi jedzenie ale nie mam ciśnienia na to, żeby się bawić w "odbieranie" tazowi przez syna. Nie jest nam to do nicego potrzebne. Osiągneliśmy to co chcieliśmy - Taz się nie stresuje obecnością dziecka w tym samym pomieszczeniu co jego jedzenie. Młody może sobie łazić a pies spokojnie je, nawet okiem ni ełypnie

[Snedronningen]

Ona siłą spokoju i sprytu pokonuje ujadaczy i psy lękliwe. Zwyczajnei ignoruje ich ujadanie i zaprasza do zabawy, po czym kładzie sie na ziemi i czeka aż pies się będzie bawił. Do tego siła spokoju chcąc nei chcąc przechodzi na inne psy. To jest taki charakter, przy któym wiele psów czuje się bezpiecznie.